~BİRA'NIN TARİHİ~
Bira dünyanın en eski içeceklerinden biridir; biranın tarihçesi M.Ö. 6000 yıllarına kadar uzanmaktadır.
M.Ö. 3500-2000 yılları arasında Mezopotamya adı verilen Fırat ile Dicle nehirleri arasındaki verimli bölgede yaşayan Sümerler burada ortaya çıkan sayısız medeniyetin temelini atmışlardır. Bira ilk defa detaylı olarak Sümer yazıtlarında anılmış olup, bu kil tabletlerde 20 çeşitten fazla biradan bahsedilmiştir. Sümer kültüründe tanrıları şereflendirmek, işçilere maaş ödemek ve hastaları beslemek için yapılan “Sikaru” isimli bira çok önemli bir rol oynamıştır. Sümerliler, biranın sarhoş edici etkisinin ruhani bir tecrübe olduğuna inanmışlardır. Sümer mitolojisinde birayı bulan tanrıça “Ninkasi” için söylenen bir ilahi hem dua vazifesini görmüş hem de biranın yapılışını hatırlatmanın bir yolu olmuştur.
Sümerliler filizlendirdikten sonra un haline getirdikleri arpaları küçük ekmekler olarak pişirip daha sonra büyük toprak kaplarda ıslatıp günlerce fermentasyona bırakırlardı. Bal yada hurma bu besleyici ama yoğun kıvamdaki içeceği tatlandırmak için kullanılırdı. Bira, ortak bir çanaktan sazdan yapılmış kamışlarla içilirdi böylelikle parçacıkların ve tahıl kabuklarının içilen biraya girmesi önlenirdi.
Bu bölgenin verimli topraklara sahip olması ve iklim şartlarının uygun olması sık sık istilalara sahne olmasına neden olmuştur. Sümerlilerin ardından bu bölgede Babilliler ve Asurlular bira yapmaya devam etmişlerdir. Mezopotamya’da bira yapmak saygıdeğer bir meslekti ve bira yapanların çoğunluğu kadındı. Bu bölgede zamanla daha büyük ölçeklerde bira yapılmaya başlanmış, yapılan bira ordunun, tapınakların ve sarayların ihtiyaçlarını karşılayacak duruma gelmiştir. Ur şehrinde yapılan kazılar, M.Ö. 2000 – 539 dönemine ait Babilliler tarafından yapılmış önemli bir brewery (bira fabrikası) ortaya çıkarmışdır. M.Ö. 2100’de Babil kralı Hammurabi, “Hammurabi Kanunları”’nı oluştururken bira endüstrisini için kanunlar düzenlemiş ve böylelikle bu endüstriyi himaye altına alarak ilerlemesine neden olmuştur.
Eski Mısırlılar bira yapımını Sümerlerden öğrendiler. Bira, eski Mısırlılar için çok önemliydi; bir içecek olmasının yanında çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılıyordu. M.Ö. 1550 yıllarında biraraya getirilmiş antik tıp eseri 600’den fazla reçete içermekteydi ve bu reçetelerin büyük bölümü hastalıkları iyileştirmek için bira karışımlarını kullanmaktaydı. Firavunlara verilebilecek en eşsiz armağan olarak görülen bira ayrıca tanrılara adak olarak sunuluyordu. Mısırlılar, firavunlara, piramit işçilerine ve artan nüfusa bira yetiştirebilmek için geniş ölçekli bira üretimini mükemmelleştirmişlerdir.
Sümerliler, Babilliler ve Mısırlıların ölümden sonraki hayatlarında tanrılara sunmak için mezarlarına bira koyulurdu. Tarihi veriler Yunanlılar’a Mısırlıların bira yapmayı öğrettiğini gösterir. Tarımdaki ilerlemelerle beraber bira yapma sanatı Avrupa’ya doğru hareket etmeye başlamış, Yunanlılar bira yapımını Roma Uygarlığı’na öğretmişler, ardından Anglosaksonlar da Romalılardan öğrenmişlerdir. Hristiyanlığın doğuşu ile beraber bira yapımı son derece büyüdü. 5.yy ile beraber bira yapımının yayılması ve gelişmesinde keşişlerin rolü çok büyüktür çünkü manastırlar birayı ticaret amaçlı olarak kullanan ilk kurumlardır; yolcu ve gezginlere yiyecek ve yatacak yer yanında bira da sunarlardı. Diğer yandan, bira evlerde kadınlar tarafından yapılmaya devam edildi. Bira yapımında başarılı olan evler bira severlerin ziyaret yerleri olmaya başlayınca birahane/pub kavramı ortaya çıktı. 14. ve 15.yy.’larda bira üretimi giderek aileye yönelik bir iş olmaktan çıktı, daha çok pub ve manastırlarda zaanat olarak üretimine devam edildi.
1516 yılında, Bavarya Dükü IV. William, Reinheitsgebot’u yani “Bira Saflık Kanunu”nu yasalaştırdı. Bu kanuna göre bira sadece su, arpa, şerbetçiotu ve maya ile üretilebilir. Kanun, bugün Almanya yasaları arasında olmasa bile, Almanya’daki bira üreticileri halen bu kanuna uygun olarak bira üretmekte ve bununla gurur duymaktadırlar.
0 yorum:
Yorum Gönder